Tatr Wysokich

Encyklopedia PWN

geomorfologia

[gr. gḗ ‘ziemia’, morphḗ ‘kształt’, lógos ‘nauka’],

nauka o rzeźbie powierzchni Ziemi;

Gerlach,

najwyższy masyw Tatr, → Gierlach.

goryczka, gencjana, Gentiana,

rodzaj rośliny zielnej z rodziny goryczkowatych;

klimat

[gr. klíma ‘nachylenie’, ‘szerokość geograficzna’],

charakterystyczny dla danego obszaru zespół zjawisk i procesów atmosferycznych (warunków pogodowych) powtarzających się w czasie, kształtujący się pod wpływem właściwości fizycznych i geograficznych tego obszaru, określony na podstawie wyników wieloletnich obserwacji i pomiarów meteorologicznych.

kolej,

system transportu osób i ładunków za pomocą pojazdów poruszających się po wyznaczonym torze.

Kraków,

wąwóz skalny w Tatrach Zachodnich, we wschodnim zboczu Doliny Kościeliskiej, wcięty w podnóża Ciemniaka, między grzbietami Żaru (1560 m) oraz Saturna (1391 m) i Wysokiej Turni (1643 m);

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>